Mostrando entradas con la etiqueta CATALUÑA. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta CATALUÑA. Mostrar todas las entradas

jueves, 6 de enero de 2022

CATALUÑA. Unha opinión.

Pereira Menaut: “Se a día de hoxe até a Constitución enteira é manipulada, raro sería que o 155 non o fose”

Un dos grandes especialistas en Galicia de Dereito Constitucional español fala nesta entrevista sen pelos na lingua sobre o que supón o conflito entre o Estado e Cataluña, que cualifica de “político e non xurídico” e ao que se lle aplicaron unhas medidas xudiciais —prisión para parte do Govern— que son “dubidosas e pouco axustadas a Dereito”. “Que eu lembre, non hai precedentes de medidas así”, asegura ao subliñar que en países como Reino Unido ou Dinamarca están “tremendamente abraiados” pola reacción do Goberno español.

Por Xurxo Salgado e Alberto Quian | Compostela | 19/11/2017 | Actualizada ás 22:14
Antonio-Carlos Pereira Menaut é profesor titular (acreditado como catedrático) da Universidade de Santiago de Compostela (USC) na área de Dereito Constitucional e da UE. Tamén é director da Cátedra Jean Monnet de Dereito Constitucional europeo. Ocupouse de Teoría Política, Teoría Constitucional, Constitucionalismo Comparado (sobre todo, inglés), e Federalismo, Autonomía e organización territorial. Ultimamente centra a súa investigación no proceso de constitucionalización da Unión Europea.
Antonio-Carlos Pereira Menaut, profesor de Dereito Constitucional Español e da Unión Europea
Antonio-Carlos Pereira Menaut, profesor de Dereito Constitucional Español e da Unión Europea | Fonte: Alfonso Pontes
Malia ser un dos grandes expertos galegos en Dereito Constitucional, poucos medios lle preguntaron o seu parecer sobre a “constitucionalidade” das medidas xudiciais e políticas adoptadas en Cataluña. Unhas medidas que rexeita abertamente ao dubidar, precisamente, da súa “legalidade”.
Para Pereira Menaut o conflito entre Cataluña e España “é político e non xurídico”. “Estamos diante dunha liorta política artificiosamente legalizada e xudicializada”, indica ao subliñar que os españois tenden a converter os conflitos políticos “en dramas apocalípticos”. “Eu estou afeito a tratar con xente nacionalista de varias partes de España e teño a impresión persoal de que o nacionalismo español descarrilado gáñalle en radicalismo a varios deles (dende logo, ao galego)”, indica nesta entrevista con GC.
Ademais, asegura que “canto máis o xudicialicemos, peor” porque os problemas políticos reclaman remedios políticos. “Os propios xuíces deberían (se poden, claro) botarse fóra desas patacas quentes porque son conflitos políticos xerados por políticos, e que precisan solucións políticas”, engade.
“Ese carácter Madrid-céntrico do actual nacionalismo español, sen precedentes, axúdanos a comprender a situación. Madrid dótase dun inimigo (Cataluña) e consegue con moito éxito ‘recrutar’ contra ela a boa parte do resto de España”, mantén. Por iso, entende que “é dubidoso que se axuste á lei (á Constitución, non) e é seguro que non se axusta a dereito”, tanto o envío a prisión de boa parte do Govern, como a aplicación do 155.
Antonio-Carlos Pereira Menaut, profesor de Dereito Constitucional Español e da Unión Europea
Antonio-Carlos Pereira Menaut, profesor de Dereito Constitucional Español e da Unión Europea | Fonte: Alfonso Pontes
“Unha parte boa desta crise é que nos obrigou a distinguir lei/dereito, lei/xustiza e legalidade/lexitimidade. Axústase á radicalización que padecemos, que tarde ou cedo tiña que vir porque esta mobilización política está como calcada sobre a mobilización futbolístico-españolista, como unha prolongación da última; por iso temos aí o espírito e o estilo dos siareiros do fútbol, con “a por ellos, oé” incluído. O de sacar as bandeiras foise xa poñendo en práctica coa selección durante anos, por iso agora a maquinaria estaba tan engraxada e respondeu tan axiña”, apunta.
Este experto constitucionalista di que “non hai precedentes de medidas así” en Europa. “Os estranxeiros están abraiados; como dicía un americano anti-Trump, de momento Trump aínda non anda a intervir os estados membros nin meter na cadea aos gobernos estatais contrarios”.
Antes de comezar co batería de preguntas, como valora o que está acontecendo en Cataluña? 
Antes de nada hai que dicir que o conflito é político e non xurídico. Iso afecta a case todo o que veña despois, pero debemos poñelo en claro dende o principio. Estamos diante dunha liorta política artificiosamente legalizada e xudicializada.
Hai varias maneiras de entender o problema. O que pasa é relativamente sinxelo, e os anglosaxóns, ou os nórdicos, o terían amañado hai xa moito tempo: un territorio aspira a máis autogoberno. Discutible (polo menos para os centralistas), pero en si mesmo nada dramático; o problema tiña solución doada, pero deixárano apodrecer. Cando esa aspiración bate cun valado (a partir das dúas campañas contra Cataluña e, despois, coa lamentable sentencia do TC), vaise radicalizando. Se o valado non é só legal ou institucional, senón ultimamente tamén social e de actitudes (campañas contra produtos cataláns, odio ou xenreira aos cataláns, xente coreando “a por ellos, oé”), pois era previsible que a radicalización medrase e que se abrise unha fenda social moi grande, que non se dará amañado doadamente, con ou sen independencia.

sábado, 13 de noviembre de 2021

Notas de historia. Cataluña y Aragón.

   Del blog  "Argumentari de la Nació catalana", una opinión histórica.

De Corona Aragonum et Catalonie

De Corona Aragonum et Catalonie

Siempre se dice que los catalanes manipulamos la realidad histórica de la Corona de Aragón al referirnos a veces a ella como Corona "catalanoaragonesa". O al decir que sus reyes, lo eran también de Catalunya. Se dice que ésta era un simple condado que pertenecía al Reino de Aragón.

Analicémoslo.

Catalunya.
Para empezar hay confusión al referirse a Catalunya. No era sólo el Condado de Barcelona. A parte de éste, encontramos también los condados de Urgell, de Foix, de Rosellón, de Pallars, de Besalú, de Empuries... Una cosa era el Condado de Barcelona, y otra, el Principado de Catalunya.
El conde de Barcelona regía sobre el resto como "Princeps", en el sentido de la intitulación romana de "primus cives". Por eso Catalunya (incluyendo el condado de Barcelona, y el resto de condados catalanes) era un Principado. Porque estaba regido por un Princeps. Formalmente su título era de Conde de Barcelona, pero regia sobre otros condados como un monarca, a pesar de no tener oficialmente el título de "rey". Conde de Barcelona, sí. Pero la condición de Princeps, o primer ciudadano, iba más allá. Nominalmente no era rey, pero la condición de primus inter pares le asimilaba a ése título. Era usado por los primeros emperadores romanos. Y después durante la monarquia visigótica.


Unión dinástica.
En 1137, el rey Ramiro II el Monje casó a su hija Petronila con el conde Ramón Berenguer IV, pero no le otorgó el título de rey de Aragón. Éste pasaría al hijo de ambos, Alfonso II, que pasó a ser Rey de Aragón y Conde de Barcelona, y siendo soberano tanto de Aragón, como de Catalunya. Sí, en Aragón tenía título de rey. Pero no era más soberano en un territorio que en el otro. Ni el condado de Barcelona estaba sometido al reino de Aragón, sino que estaban bajo la misma persona. Una vez coronado Alfonso II como rey de Aragón, Catalunya adquiere la misma condición de facto.
Decir que el condado de Barcelona pasó a estar bajo el Reino de Aragón es tan absurdo como decir que el Reino de Aragón pasó a estar bajo el Condado de Barcelona. Tanto Aragón como Catalunya formaban el Casal de Aragón, bajo la figura real.

Cathalunya como Reino.
En el Llibre dels feits del rei en Jacme, la crónica impulsada por Jaime I en el siglo XIII, encontramos varias referencias a Catalunya como reino.

-Códice latino: "...Et cum Catalonia que est nobilius et honorabilius Regum Yspanie..."
(Y con Catalunya que es el más noble y el más honorable REINO de Hispania...")
-Códice catalán Cap. 392: "...Pus aquels de Cathalunya, que es lo meylor Regne Despanya, el pus honrat, el pus noble..."
-Códice catalán Cap. 119: "...E l'alcaid e tots los vells e el poble de la terra eixiren contra aquestes galees al port de la Ciutadella e demanaren: -De qui són les galees? E dixeren que del rei d'Aragón e de Mallorques e de Catalunya e que eren missatgers seus". Se sobreentiende por tanto que era rey de Aragón, y rey de Mallorca, y rey de Catalunya.
-Códice catalán Cap. 11: "...quens faeren fer, que manssem Cort a Leyda, de Cathalans e D'aragoneses, en la qual fossen larchabisbe, els bisbes, els abats, els richs homens de cadahun dels Regnes". Siendo al principio de su reinado, sin haber comenzado aún las conquistas de Mallorca o València, está claro y es evidente que con "cadahun dels Regnes" sólo se puede referir a dos reinos: Aragón y Catalunya.
-Privilegio de anexión de Mallorca al Casal Real: "Corona Aragonum et Catalonie".

Corona de Aragón... y Catalunya.
A partir de Jaime I, y tras las sucesivas conquistas de Mallorca, Valencia, Sicilia, Cerdeña, Nápoles... el nombre del conjunto de los territorios, la Corona Aragonum et Catalonie que ya hemos visto, se fue simplificando para no nombrar toda la lista de los reinos que formaban parte (Corona Aragonum et Catalonie, et Valentia, et Mallorques, et Siciliae...) y se quedó con el primero de ellos, Corona de Aragón, sin implicar ningún sometimiento del resto de territorios a ese reino, puesto que cada uno tenia sus instituciones propias, ni mucho menos la preeminencia de este sobre el resto, ya que carecía de salida al mar y no tuvo el peso ni la presencia que tuvieron otros en las campañas mediterraneas.

Catalanes y aragoneses, aragoneses y catalanes.
En Europa a los habitantes de esos territorios se les conocía indistintamente con el genérico de aragoneses, por el nombre simplificado de Corona de Aragón, o Aragón (como genérico, no necesariamente de ese reino), o como catalanes, lo cual es evidente con las campañas griegas de los Almogàvers y la "venganza catalana". O con el desembarco en la corte papal de los Borgia
Los Borgia eran valencianos y eran conocidos en italia como "il clan dei catalani". El mismo papa Calixto III dijo: “magna profecto est gloria nationis catalanae diebus nostris: papa catalanus, rex Aragonum et Siciliae catalanus; vicecancellarius catalanus; capitaneus Ecclesiae catalanus” (la gloria de la nación catalana es grande en nuestros dias: son catalanes el Papa, el Rey de Aragón y Sicilia, el vicecanciller, y el Capitán de la Iglesia). Y en 1491 Jeroni Pau, que estuvo 17 años al servicio del futuro Alejandro VI, decia que "unde non temere quidam valentinos et maioricenses horumque regnorum incolas ab origine atque lingua catalanos appellavere” (Por ello sin temor, a los valencianos y mallorquines y a los habitantes de estos reinos, a partir de su origen y lengua se les llamaba catalanes).



Con todo lo expuesto queda claro que Catalunya no era un simple condado. Y que la Corona de Aragón, la Corona de Aragón Y Catalunya (y Valencia, y Mallorca, y...) era catalanoaragonesa. Porque era de catalanes y aragoneses, de aragoneses y catalanes. Catalanoaragoneses
 http://caballodeespartero.blogspot.com.es/2010/03/de-corona-aragonum-et-catalonie.html

Plas me el cavalier Frances E la donna Catalana E L ovrar Genoes E la dan a Trevisana E lou cantar Provenzalcs Las man e car a a Angles E lou donzel de Tofcana I am pteas tf with the French cavalier And the Catalonian dame And the workmanship of Genoa And the dancing of Trevifa And the poetry of Provence The hands and face of an Englishman And the damsels of Tuscany in the 13th and 14th Centuries

Fragment de carta de Joan de Borja al seu pare Alexandre (1493)

Fragment d'una carta de Joan Borja al seu pare Alexandre VI Fragment inicial d’una carta autògrafa de Joan de Borja, duc de Gandia, al seu pare Alexandre VI: es defensa d’algunes acusacions fetes contra ell, entre d’altres, de no haver consumat el matrimoni amb Maria Enríquez i de voltar de nit per València (Gandia, 4 de desembre de 1493). Arxiu Secret del Vaticà, Archivum Arcis, I-XVIII, 5024, fol. 1r.
[Transcripció]
Santissime ac beatissime pater:
Aprés de besar humilment los peus de vostra santedad. Una lletra he rebut de aquella, feta en Viterbo a XXVIIIIo de octubre, hy he pres grandíssima alteració he conguoxa, y major que may haja tengut, com per aquella he vist lo descontentament que de mi ha pres e quant monstra estar deservida de my per sinistres ynformations que alguns malignes han scrit contra veritat. Y hestich més enujat que vostra santedad haja donat crèdit a coses que no tenien semblança de veritat, car, no havent yo consumat lo matrimoni, no havia d’escriure tan certificadament a vostra santedad que l’avia consumat, certificant-la del dia y de la hora, y no sols yo, mas l’arquebisbe de Oristany, mossèn Pertusa y mossèn Fyra, los quals heren pus certificats que·ls altres de totes coses he no n’agueren semblantment escrit; e axí pot conèxer vostra santedad que és estat poch cervell e embriaguea del que tal ha escrit. Y per esta tan manifesta mentira pot compendre vostra santedad quant se són allargats en les altres que an dit de l’anar de nit, etc., car si anava de nit, no era tan mal cas, anant ab compagnia dels nebots del senyor don Enrich y don Pedro de Toledo, don Enrique, don Rodrigo de Borja, don Guillem Ramon de Borja y altres cavallers y persones virtuoses y molt honrades, que passejàvem per la Marina, com se acostuma en Barcelona, que Artés ni altres servidors no me havien a conduyr a my; axí no·ls done vostra santedad culpa, que, quant alguna culpa tengués, yo en açò no seria d’éls; no-res-menys, yo he manat a Artés vaja aquí, e ja és partit per a embarcar-se a Alacant. E quesvulla fos, pare sant, no dexava yo per ço de dormir contínuament ab la duquesa ma muller; veritat és que sols una nit y fallí, que per ésser molt tart, tornant del serviy del príncep ab [...]

6 comentaris :

  1. Que era de todos, evidente, pero igual que Cataluña se llama cataliña, la corona era la corona de Aragón. Punto. No hay más nombres.

    Respon
  2. Muy interesante el artículo, aunque falto de rigor en los puntos principales, pues:

    1.- "El libre dels feyts" (éste es su verdadero nombre) no es un documento oficial de la Corona, por lo que CARECE DE VALIDEZ JURÍDICA. Es por ello que, DESDE EL PUNTO DE VISTA CIENTÍFICO, su contenido no demuestra nada, pues podría tratarse de una historia inventada, de la opinión de su autor, o de su errónea percepción.

    2.- "El Privilegio de Anexión de Mallorca al Casal Real" sí es un documento oficial con validez jurídica, por lo que hay que empezar a tomárselo en serio. Ahora bien, el término que en él aparece: "Corona Aragonum et Catalonie", NO SIGNIFICA "CORONA DE ARAGÓN Y DE CATALUÑA", sino "CORONA DE ARAGÓN CON CATALUÑA", pues en Latín "Catalonie" es ABLATIVO, mientras que NO ASÍ "Aragonum". De ahí que la traducción de "Catalonie" como "de Cataluña" sea incorrecta, siendo la correcta "CON Cataluña. Y de aquí también que "Aragonum", por su diferente caso en Latín, se traduzca por "DE Aragón", no "con Aragón.

    3.- Es fundamental saber declinar en Latín para traducir la preposición correcta en cada caso. Si sabes, entonces también sabes que querían decir "Cataluña y la Corona de Aragón", pero mencionándolo en orden inverso (primero la Corona de Aragón) porque Cataluña era menos que Aragón por ser un condado.

    4.- Por un tratado francés, Cataluña no podía adquirir la categoría real porque entonces pasaría a formar parte del Reino de Francia. De ahí que siempre fuera una unión de condados. Y de ahí también que cuando mencionaban los títulos del Rey Jacme I (éste era su verdadero nombre) dijeran: "Rey de Aragón, Valencia y Mallorca, CONDE DE BARCELONA, Señor de Montpellier,...".

    5.- Me choca que digas que Cataluña estaba en igualdad de condiciones que Aragón (lo cual es cierto) pero que olvides mencionar que también ocurría lo mismo con, por ejemplo, el Reino de Valencia, por lo que los catalanes, contrariamente a lo que hace creer el catalanismo, no pintaban nada en el Reino de los valencianos. Sólo su rey, Jacme I, que era de Montpellier y no catalán, era su único dueño, que no era rey de Cataluña por no existir tal figura por la razón esgrimida sobre Francia.

    6.- Como bien mencionas, parece ser que el hecho de que la Corona de Aragón fuera una confederación medieval en lugar de un reino independiente, confundía a los extranjeros, que llegaron a llamar tanto catalanes como aragoneses a todos los de la Corona de Aragón, fuera o no cierto. Esto se ha usado por el catalanismo para inventarse que todos eran de "nación catalana", hasta los aragoneses, valencianos, mallorquines,...

    7.- El nombre que finalmente pusieron en documentos oficiales al territorio para referirse a la confederación entera fue el de "CORONA DE ARAGÓN", por lo que no cabe inventarse ninguna "Corona catalano-aragonesa" ni nada similar, y menos aún cuando SE MENCIONA SIEMPRE PRIMERA A ARAGÓN ANTES QUE A CATALUÑA EN TODOS LOS TEXTOS HISTÓRICOS, tanto oficiales como no-oficiales. Aparte, ni Cataluña ni Aragón eran dueñas del resto de territorios, pues insisto en que sólo una persona común a todos los territorios con el más alto título para gobernar en cada uno de ellos era el único dueño, como por ejemplo Jacme I, a quien, por ejemplo, su título de conde de Barcelona no le permitía gobernar en el Reino de Valencia, pero sí su título de Rey de Valencia. Por eso cada territorio tenía sus propios fueros y el Reino de Valencia poseía el privilegio de tener en Latín y en la lengua romance del pueblo valenciano sus fueros 200 años antes que Cataluña y que Aragón, que sólo los tenían en Latín.

    Respon
    Respostes
    1. Al parecer el termino "Corona d'Aragó i de Catalunya" tiene que ser "Corona d'Aragó amb Catalunya" y lo dice como si esta distinción fuera algo relevante, cuando está más que demostrado que Catalunya no era parte del "Reino de Aragón" y también parece ignorar que la campaña de la conquista de Mallorca se hizo por parte de los catalanes puesto que Aragón (sus cortes) paso de ayudar al Rey/Conde Jaume I.
      Luego dice tonterias como que en el post ignora el Reino de Valencia, cuando a resulta que durante muchos años la Corona de Aragón solo estaba compuesta por Catalunya y Aragón (Sin Valencia o Baleares) y encima tiene la poca pena de decir chorradas como que los "catalanistas" dicen que el el Reino de Valencia era gobernado por los catalanes.
      Miente y difama para ocultar verdades que le duelen los ojos!! cuando la realidad es que en el mediterraneo durante años Barcelona fue quien lidero el comercio y las expediciones militares.
      Podría responderte a todos tus puntos para mostrar que no eres más que un "Anti-catalanista" que prefiere manipular a la verdad.

    2. Dice el señor Fernando «el término que en él aparece: "Corona Aragonum et Catalonie", NO SIGNIFICA "CORONA DE ARAGÓN Y DE CATALUÑA", sino "CORONA DE ARAGÓN CON CATALUÑA", pues en Latín "Catalonie" es ABLATIVO, mientras que NO ASÍ "Aragonum".»
      No, señor. Catalonie (o Cataloniae, o Cathaloniae) no es ablativo sino genitivo. El ablativo seria Cataloniā. Por lo tanto, la traducción es «Corona de Aragón y DE Cataluña». Igualmente, «Principatus Cathaloniae» es Principado DE Cataluña, y no «CON Cataluña» :D

      De hecho, si nos ponemos tiquismiquis, hay que decir que «Aragonum» es un genitivo plural, que se traduce literalmente como «Aragones». Así que «Corona de los Aragones y de Cataluña».

  3. P. D.: de mi comentario anterior se infiere que Cataluña NO ERA MÁS QUE UN CONDADO, porque ser más que eso CONLLEVABA PASAR A FORMAR PARTE DE FRANCIA.
    Ahora bien, que no fuera más que un condado no significa que dentro de la Corona de Aragón pintara menos que los reinos de dicho territorio, pues cada territorio era independiente como confederación medieval que era la Corona (las confederaciones modernas no son iguales).
    Por ello, despreciar a Cataluña sólo por haber sido un condado me parece muy fuera de lugar, como también hacer creer como los catalanistas que Cataluña era más que los reinos de Aragón y Valencia, por ejemplo, pues ni una cosa ni otra son ciertas.
    Si los catalanistas no se hubieran inventado lo de su supremacía dentro de la Corona de Aragón ni le hubieran cambiado el nombre al territorio de la Corona de Aragón, nadie diría que "Cataluña no es más que un simple condado". Esto es lo que pasa cuando dejas en manos de fanáticos la Historia y a todo un pueblo entero como el catalán...

    Respon
  4. Un gran articulo!
    Por mucho que algunos como "Fernando (Profesor de no se que...) se mantengan en falsear la realidad.
    Al parecer el termino "Corona d'Aragó i de Catalunya" tiene que ser "Corona d'Aragó amb Catalunya" y lo dice como si esta distinción fuera algo relevante, cuando está más que demostrado que Catalunya no era parte del "Reino de Aragón" y también parece ignorar que la campaña de la conquista de Mallorca se hizo por parte de los catalanes puesto que Aragón (sus cortes) paso de ayudar al Rey/Conde Jaume I.
    Luego dice tonterias como que en el post ignora el Reino de Valencia, cuando a resulta que durante muchos años la Corona de Aragón solo estaba compuesta por Catalunya y Aragón (Sin Valencia o Baleares) y encima tiene la poca pena de decir chorradas como que los "catalanistas" dicen que el el Reino de Valencia era gobernado por los catalanes.
    Miente y difama para ocultar verdades que le duelen los ojos!! cuando la realidad es que en el mediterraneo durante años Barcelona fue quien lidero el comercio y las expediciones militares.

    Respon